Geçmiş yıllarda olmadığı kadar hızlı, şaşırtıcı ve değişken durumlar yaşıyoruz. Ne biz, ne de dünya, son elli yıldır bu karmaşaya alışık değil. İkinci paylaşım savaşından sonra, insanoğlu yıllarca savaşın olumsuz ve insanlıkdışı etkilerini üzerinden atamadı. İnsanlık, yıllarca bir yandan yıkımın yaralarını sararken, bu kötü kabusu tekrar yaşamama adına bir dizi organizasyonlar kurdu. Faşizm ve ırkçılık insanlık suçu sayıldı. Sırf bundandır ki, batıda yeniden türemeye çalışılan ve temel gıdasını yabancı düşmanlığından alan bu tür neofaşist akımlar Avusturya, Fransa, Almanya’da olduğu gibi frenleniyor. Ancak sistemin dizginsiz kar uğruna yarattığı canavarları onu da aşarak, başta Avrupa olmak üzere kimi yerde ırkçılık olarak, kimi yerde de din kisvesiyle karşımıza çıkıyor. Son yıllarda Suriye’de ortaya çıkan grupları da, yine bu kategori içinde görmek mümkün. Önce kriz çıkartılıyor; ardından sizi kırk satır mı, kırk katır mı misali mevcudu kabullenmeye razı hale getiriyorlar. Artık olmaz denilenleri yaşarken de, "bu kadarı da olmaz" dediğimiz anlar oluyor. 2016’yı büyük acılarla ve ekonomik zorluklarla kapatıp önümüze bakalım derken, süreç 2016 yılını aratır hale getirdi bizleri. Bu satırlarda 2017 için umut dolu ne yazılar yazma hayalim vardı ki, hepsi de kursağımda kaldı! Toplum şimdiden fazla umursamaz görünse de, Nisan ayına kenetlenmiş durumda. Yatırımlar durmuş, üretim rölantide. İnsanların psikolojisi bozulmuş halde referandum sonuçlarını bekliyor. Ama ekonomik yaşam devam ediyor, herkesten alması gerekeni fazlasıyla alarak!Bu zor günleri hep beraber, kavgasız atlatmak dileğiyle ...SaygılarımlaNesip Uzun